نپال سرزمینی کوهستانی است و رشته کوه هیمالیا و بلندترین قله جهان یعنی قله اورست در این کشور قرار دارد.
در جنوب این کشور زمین های پست نیمه گرمسیری با جمعیتی متراکم جای دارد. یک نوار تپه ای مرکزی را دره های حاصلخیز تقسیم می کند. شمال پوشیده از کوه های هیمالیاست. رودهای مهم نپال، کرنالی، نارایانی، و کوسی و بلندترین نقطه آن قله اورست با 8848 متر ارتفاع است. آب و هوای کشور از جنوب نیمه گرمسیری تا قله های یخی هیمالیا متنوع است. تمامی نپال در معرض بادهای موسمی قرار دارد.
از نظر موقعیت می توان هیمالیای نپال را به بخش های زیر تفکیک کرد:
- منطقه «کانچن چونگا» واقع در شرق هیمالیای نپال
- هیمالیای «خومبو روالینگ» شامل قلل «اورست، چوآیو، لوتسه و ماکالو
- هیمالیای ماناسلو، شامل «ماناسلو، هیمال چولی و ناگادی چولی، آناپورنا هیمال شامل دائولاگیری 1 تا 5 و تکوچه.
به طور خلاصه، هیمالیای نپال که از طرف شرق توسط هیمالیای سیکیم و از طرف غرب بوسیله هیمالیای گاروال محاصره شده، وسیع ترین و مرتفع ترین قسمت هیمالیا است. طول این قسمت، که در مرز شمالی نپال قرار دارد، حدود 800 کیلومتر بوده و در محدودهٔ مرزهای ملی هندوستان و تبت واقع شده است.
از شهرهای مهم نپال می توان بیرات نگر 166 هزار نفر، لالیت پور 162 هزار نفر، پوخارا 156 هزار نفر و بیرگنج 112 هزار نفر را می توان نام برد.