نپال که هشت قله بلند دنیا را در خود جای داده است، برای ماجراجویان بهترین انتخاب است. بخشی از اورست بلندترین قله جهان هم در این کشور قرار دارد.
نپال در جنوب آسیا بین چین و هند قرار دارد و یکی از آن کشورهایی است که گردشگران خیلی ویژه دارد و هر جهانگردی به آن سفر نمی کند. تنها ماجراجویان و کسانی که دنبال تجربه های نو هستند سفر به نپال را انتخاب می کنند. نپال کشوری است که هشت قله از بین 14 قله بلند دنیا با ارتفاعی بیش از هشت هزار متر در آن قرار دارد. به طوری که می توان گفت بخش اعظمی از هیمالیا در این کشور قرار گرفته است. بخشی از بلندترین قله جهان « اورست» هم در شمال نپال و بخش دیگر آن در تبت قرار گرفته است.
مردم نپال اغلب هندو هستند. از نگاه ظاهری تفاوت چندانی بین نپالی ها و مردمان شمال شرق هند وجود ندارد. مردم نپال دارای اسم های بسیار شبیه هم هستند. نام وسط «بهادر» نامی بسیار مرسوم در بین نپالی ها است.
پایتخت این کشور شهر کاتماندو است، شهری که جاذبه های طبیعی زیادی دارد. این شهر در ارتفاعی حدود 1400 متری در دره کاتماندو در مرکز نپال واقع شده و توسط چهار کوه اصلی به نام های شیواپوری، پولچوکی، ناگارجان و چاندارگیری احاطه شده است. کاتماندو دروازه ای برای جهانگردان نپال به شمار می رود و قلب اقتصادی این کشور است. تاریخ غنی این شهر به حدود دو هزار سال قبل بر می گردد و مذاهب هندو و بودایی در آن به خوبی قابل رویت هستند و معابد بودایی و طبیعت زیبای آن گردشگران زیادی را به سوی خود جلب می کند. معابد شگفت انگیز پاگوداهای و مقبره های استوپاهای توسط معمارانی ساخته شده که در خدمت پادشاهان «مالا» بودند از جاهای دیدنی این شهر هستند.
همچنین میدان «دوربار» و «سویام بوناتو پاشوپاتینات» هم در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده اند. «آسان» بخش قدیمی کاتماندو است که از کوچه پس کوچه های مارپیچ و تو در تو تشکیل شده است و در هر چند قدمی آن یک معبد کوچک قرار دارد. جالب است بدانید که نپال تنها کشور جهان است که پرچم آن به شکل مستطیل نیست و از دو مثلث روی هم تشکیل شده است.
پارک ملی چیتوان
معروف ترین و وسیع ترین پارک ملی نپال، پارک ملی «چیتوان» است که 932 کیلومتر وسعت دارد. در این زیستگاه طبیعی آخرین کرگدن های تک شاخ آسیایی که تعدادشان به 300 عدد می رسد زندگی می کنند. همچنین در این پارک ببر بنگال، گوزن خالدار، پلنگ، خرس تنبل، میمون رزوس، میمون دم دراز خاکستری، سگ وحشی، کروکودیل تالایی، گراز، گاو وحشی ساق سفید نیز که خیلی از آنها در حال انقراض هستند زندگی می کنند. ورود به این پارک برای نپالی ها 20 روپیه و برای خارجی ها 500 روپیه نپالی هزینه دارد.
قلب تپنده نپال
دره پکرا یا پخارا یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری دنیاست که رشته کوه های جذاب آناپورنا با سه دریاچه فوا، روپا و بگناس به هم تلاقی می کند و زیبایی چشمگیری را به وجود می آورد که برای کسانی که دنبال تمدد اعصاب هستند جای مناسبی خواهد بود. به ویژه فضای زیبایی دارد برای کسانی که دنبال گردشگری ورزشی مانند استفاده از پاراگلایدر، رفتینگ، هواپیماهای فوق سبک، قایق سواری، دوچرخه سواری کوهستان، کوهنوردی و حتی پرنده نگری هستند.
قله «ماچاپوچار» از هر کجای دره پکر (پخارا) قابل دیدن است. دریاچه فوا هم که ساحل شرقی اش تا درون شهر کشیده شده محل شب نشینی گردشگران است. این دریاچه بزرگ ترین و زیباترین دریاچه دره پخار است که قایقرانی روی آب های آرام آن لذت خاصی دارد. معبد باراهی هم در وسط دریاچه فوا ساخته شده و مهم ترین بنای یادبوی پخار است. اما یکی از جاذبه های طبیعی پخارا آبشار «ستی گانداکی» یا آبشار مخفی آن است که به درون زمین می رود و در طول مسیرش از مناطق شهری از دیدها پنهان می شود.
آبشار «دیوید» هم که نام محلی در پخار است در دو کیلومتری جنوب غربی فرودگاه شهر قرار دارد و می گویند که سال ها پیش کوهنوردی به نام دیوید در رودخانه «یاردی خولا» غرق شد و در راهروی زیرزمینی این آبشار ناپدید شد.
مکان های قدیمی و شگفت انگیز، پاگوداهای (معابد بودایی) و استوپاهای (مقبره های بودایی) حجیم یادآور عصر طلایی معماری نپال هستند. این بناها به دست صنعت گران «نوار» – ساکنین اصلی دره کاتماندو – ساخته شده اند.
سه شهر کاتماندو، پاتان و بختاپور دارای اهمیت تاریخی هستند و یادبودهایی عظیم هنری و با ارزش فرهنگی در آن به جا مانده اند. در هر محل معابدی به چشم می خورند که به ساحت ایزد یا ایزدبانوان تقدیم شده اند. بیشترین نقاط جذب گردشگر محوطه های میراث جهانی «پاشوپاتینات»، «سوویام بونات»، «بودهانات» چانجونارایان و میدان «دوربار» واقع در کاتماندو، پاتان و بختاپور هستند.
صنایع دستی یکی از صادرات اصلی نپال است که عمدتا محصولات فلزی و کنده کاری روی چوب است. اهالی «نوار» سنت های باستانی حکاکی روی سنگ، چوب و فلز را که از نیاکانشان به ایشان منتقل شده، همچون امری مقدس می انگارند. برخی از بهترین هنرها و صنایع نپالی به شکل حکاکی روی چوب، مجسمه های فلزی، جواهر، چاقوی معروف گورخا (خوکوری)، سفالینه، کاغذهای برنجی دست ساز، تانگ کا و پائووا، فرش های پشمی و پوشاک عرضه می شوند.